فضانوردان بدون لباس فضایی چقدر می توانند زنده بمانند؟
با فناوری: خیلی از ما آرزوی رفتن به فضا را داشته ایم. شاید تصور کرده باشید که بازدید از «ایستگاه فضایی بین المللی» یا حتی کشف دنیاهای جدید چگونه خواهد بود اما سفر کردن در فضا، مجموعه ای از چالش ها و محیط های ناملایم را به همراه دارد. بنابراین، بازآفرینی این شرایط روی زمین، یک موضوع مهم است.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از اسپیس، لباس های فضایی به فضانوردان امکان می دهند تا برای مدت کوتاهی به ماجراجویی بیرون از فضاپیمای خود بپردازند و هوا، آب، فشار و حفاظت فیزیکی لازم برای بقای انسان را فراهم نمایند. اما بدون وجود این لباس های پیشرفته چه اتفاقی می افتد؟
فیلمها و نمایش های علمی-تخیلی، فضانوردانی را به تصویر می کشند که برای مدت کوتاهی بدون لباس فضایی در معرض محیط بیرون از فضاپیما قرار می گیرند و زنده می مانند اما در دنیای واقعی، اگر شخصی به خلاء فضا بیفتد، چقدر می تواند زنده بماند؟ پاسخ اینست که مدت خیلی طولانی زنده نخواهد ماند.
«استفان دی می»(Stefaan de Mey) افسر ارشد راهبرد در «آژانس فضایی اروپا»(ESA) که مسئولیت هماهنگی راهبردی اکتشافات انسانی و رباتیک را بر عهده دارد، اظهار داشت: در مدت زمان بسیار کوتاه به اندازه ۱۰ تا ۱۵ ثانیه، شما در چنین شرایطی به خاطر کمبود اکسیژن بیهوش خواهید شد.
امکان دارد این زمان بسیار کوتاه به نظر برسد اما در محیط خالی و تاریک فضا، نبودن اکسیژنی که ما را حفظ می نماید، به یک مشکل جدی تبدیل می شود. دی می اظهار داشت: اکسیژن انبساط می یابد و ریه ها را پاره می کند. این سبب جوشیدن و ایجاد حباب در خون می شود که فورا آمبولی را به همراه می آورد و تاثیر مرگباری را روی بدن می گذارد.
غواصان هنگامی که فشار آب هنگام بالا آمدن از اعماق کاسته می شود، با خطر مشابهی روبه رو می شوند. پیش از این که بدون محافظت به فضا وارد شوید، باید ریه های خویش را تا حد امکان خالی کنید. فقدان کامل فشار سبب به وجود آمدن سایر مشکلات مرگبار هم می شود.
دی می افزود: مایعات بدن مانند بزاق و اشک آغاز به جوشیدن می کنند. بدن انسان هم منبسط می شود اما پوست به اندازه کافی حالت کشسانی دارد که بتواند با تغییر فشار کنار بیاید. تصویرهای وحشتناکی که در فیلمها از انسان درحال انفجار نشان داده می شوند، دقیق نیستند.
در بهترین حالت، چند ثانیه فرصت دارید تا اکسیژن موجود در جریان خون شما تمام شود و بیهوش شوید. از آنجائیکه نمی توانید وضعیت وخیم خویش را تغییر دهید، مرگ مغزی در عرض چند دقیقه اتفاق می افتد؛ مگر اینکه نجات پیدا کنید و به محیط امن و غنی از فشار و اکسیژن یک فضاپیما بازگردید تا احیا شوید.
لباس های فضایی علاوه بر تأمین کردن اکسیژن و فشار حیاتی، فضانوردان را از خطرات و صدمه های دیگر هم محافظت می کنند. دی می اظهار داشت: مشکل دما، تشعشعات و تهدیدات ریزشهاب سنگ ها وجود دارد. بنابراین، لباس های فضایی برای محافظت فیزیکی از فضانوردان در فضای بیرونی طراحی شده اند.
فضانورد چه زیر نور خورشید باشد و چه در سایه خورشید، دمای بسیار بالایی را تجربه خواهد نمود که از منفی ۱۵۰ تا ۱۲۰ درجه سلسیوس در مدار پایین زمین متغیر است. این شرایط سبب سوختگی یا یخ زدگی می شوند که البته در مورد دوم فورا رخ نمی دهد چونکه گرمای بدن به سادگی در خلاء هدایت نمی شود.
لباس های فضایی از فضانوردان در مقابل انواع متعدد تشعشعات هم محافظت می کنند. در مدار پایین زمین، محافظت در مقابل بعضی از انواع تشعشع وجود دارد. قرار گرفتن در معرض تابش الکترومغناطیسی خورشید برای بلندمدت می تواند سبب مشکلات سلامتی همچون مسمومیت پرتوی و افزایش ریسک مبتلا شدن به سرطان شود. نور فرابنفش هم پوست را می سوزاند. ذرات ناشی از شعله های خورشیدی که روی فضانورد تأثیر می گذارند هم خیلی از این مشکلات را تشدید می کنند.
ریزشهاب سنگ ها و زباله های فضایی، یکی دیگر از خطرات هستند که با سرعت ده ها کیلومتر در ثانیه حرکت می کنند و تهدیدی برای ماهواره ها، فضاپیماها و فضانوردان درحال پیاده روی فضایی به شمار می روند. لباس های فضایی با لایه های مختلف طراحی شده اند تا به حفاظت از فضانوردان در مقابل برخورد هرگونه ریزشهاب سنگ احتمالی یا زباله های فضایی موجود در مدار کمک کنند.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب