بزرگترین انگل درست جلوی چشمان شماست !
با فناوری: دانشمندان طی مطالعه ای جدید، موبایل هوشمند را بزرگترین انگل جامعه مدرن معرفی کردند.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا، بزرگترین انگل دوران مدرن، یک بی مهره خونخوار نیست، بلکه وسیله ای شیک، دارای صفحه نمایش شیشه ای و اعتیادآور است و میزبان آن، هر انسانی روی کره زمین است که به اینترنت دسترسی دارد. گوشیهای هوشمند، ابزاری نیستند که فقط برای ما مفید باشند، بلکه وقت، توجه و اطلاعات شخصی ما را در امتداد منافع شرکت های فناوری و تبلیغ کنندگانشان همانند یک انگل مصرف می کنند.
به نقل از ساینس آلرت، «ریچل براون»(Rachael Brown) مدیر مرکز فلسفه علوم و دانشیار فلسفه در «دانشگاه ملی استرالیا» و «راب بروکس»(Rob Brooks) استاد علوم تکامل در «دانشگاه UNSW» در مطالعه ای جدید استدلال می کنند که گوشیهای هوشمند خطرات اجتماعی زیادی را ایجاد می کنند که وقتی از دیدگاه رابطه «انگلی »(parasitism) به آنها نگاه نماییم، به وضوح مشخص می شوند.
تعریف انگل
زیست شناسان، انگل را به عنوان گونه ای تعریف می کنند که از یک رابطه نزدیک با گونه ای دیگر یعنی میزبان خود، سود می برد. این در حالیست که میزبان، بهایی را متحمل می شود. به عنوان مثال، شپش سر برای بقای خود بطورکامل به گونه انسان وابسته است. آنها فقط خون انسان را می خورند و اگر از میزبان خود جدا شوند، تنها مدت کوتاهی قادر به زنده ماندن هستند. شپش سر در ازای خون انسان، خارش شدیدی به انسان می دهد و این همان بهایی است که درباره ی آن گفته شد.
گوشیهای هوشمند بطور اساسی زندگی ما را تغییر داده اند. این ابزارهای کوچک فناوری، زندگی ما را آسان تر می کنند، در حدی که به ندرت پیش می آید کسی موبایل نداشته باشد. با این وجود، با وجود مزایای آنها، خیلی از ما گروگان تلفن های خود هستیم و نمی توانیم بطور کامل ارتباط خودرا با آن قطع نماییم. کاربران تلفن با کمبود خواب، روابط ضعیف تر در دنیای واقعی و اختلالات خلقی، هزینه این مساله را می پردازند.
همه روابط نزدیک گونه ها، انگلی نیستند. خیلی از موجوداتی که درون یا روی بدن ما زندگی می کنند، مفید هستند. به عنوان مثال، باکتری های موجود در دستگاه گوارش حیوانات فقط می توانند در روده گونه میزبان خود زنده بمانند و تولید مثل کنند و از مواد مغذی عبوری تغذیه کنند. آنها مزایایی همچون بهبود ایمنی و هضم بهتر را برای میزبان فراهم می کنند. این رابطه برد-برد، «همیاری»(mutualism) نامیده می شود.
ارتباط انسان و گوشی هوشمند نیز به عنوان یک رابطه «همیاری» شروع شد. با این وجود، دانشمندان استدلال می کنند که این رابطه به یک رابطه «انگلی» تبدیل گشته است. چنین تغییری در طبیعت غیرمعمول نیست و یک همیار می تواند فرگشت(تکامل) یابد و به انگل تبدیل گردد.
گوشی های هوشمند در قامت انگل
از آنجا که وجود گوشیهای هوشمند حدودا ضروری شده است، تعدادی از محبوب ترین برنامه هایی که ارائه می دهند، منافع شرکت های سازنده اپلیکیشن و تبلیغ کنندگان آنها را بالاتر از منافع کاربران انسانی خود تامین می کنند.
این برنامه ها طوری طراحی شده اند که رفتار ما را به سوی پیمایش مداوم و کلیک کردن روی تبلیغات سوق دهند. بدین سبب می توان کاربران و تلفن هایشان را شبیه به میزبان ها و انگل هایشان درنظر بگیریم. حال این رابطه به کجا ممکنست برسد و چه طور می توانیم این انگل ها را خنثی کنیم؟
نقش نظارت دراین خصوص بسیار کلیدی است. فرگشت نشان میدهد که دو عامل بسیار موثر هستند، یکی توانایی تشخیص استثمار در هنگام وقوع و دیگری ظرفیت پاسخ دادن است.
یک نبرد دشوار
در مورد تلفن هوشمند، ما نمی توانیم به آسانی استثمار را تشخیص دهیم، اما حتی اگر از ماهیت استثماری برنامه های تلفن هوشمند آگاه باشید، پاسخ دادن نیز دشوارتر از فقط زمین گذاشتن تلفن است.
خیلی از ما برای انجام کارهای روزمره به تلفن های هوشمند وابسته شده ایم. دولت ها و شرکتها با انتقال ارائه خدمات خود بصورت آنلاین بوسیله برنامه های موبایل، وابستگی ما به تلفن هایمان را بیشتر تثبیت کرده اند. هنگامی که تلفن را برای دسترسی به حساب های بانکی یا خدمات دولتی برمی داریم، نبرد را باخته ایم.
تحلیل و بررسی دانشمندان نشان میدهد که انتخاب فردی بطور کامل نمی تواند موثر باشد. ممنوعیت رسانه های اجتماعی برای افراد زیر سن قانونی توسط دولت استرالیا نمونه ای از اقدامی جمعی است که برای محدود کردن کارهایی که این انگل ها می توانند از نظر قانونی انجام دهند، مورد نیاز است. ما برای پیروزی در این نبرد به محدودیت هایی در مورد برنامه های اعتیادآور، نیاز خواهیم داشت.
این مطالعه در مجله Australasian Journal of Philosophy انتشار یافته است.
منبع: bafanavari.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب