انجماد مجدد قطب های زمین با پخش گوگرد دی اکسید در جو!
با فناوری: دانشمندان می خواهند گوگرد دی اکسید را به جو زمین بپاشند تا قطب های آنرا باردیگر منجمد کنند.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از اسکای نیوز، دانشمندان طرحی بحث برانگیز ارائه کرده اند که به سبب آن جت های بلند پروازی شبیه به KC-۱۳۵R اصلاح شده آمریکایی می توانند ذرات هواپخش میکروسکوپی را به جو زمین اسپری کنند تا قطب های شمال و جنوب زمین را باردیگر منجمد کنند.
تحقیقات اخیر انتشار یافته نشان میدهد که این روش، عملی و نسبتاً ارزان خواهد بود.
این طرح که تحت عنوان یک فناوری بحث برانگیز در مورد مداخله جوی به نام تزریق هواپخش استراتوسفر(SAI) قرار می گیرد، بجای مداخله جهانی، فقط مناطق زیرقطبی را هدف قرار می دهد.
پژوهشگران استدلال می کنند که تانکرهای سوخت گیری هوایی نظامی مانند KC-۱۳۵ قدیمی و A۳۳۰ MMRT، حتی در صورت اصلاح، ظرفیت کافی در ارتفاعات مورد نیاز را ندارند. بدین سبب آنها SAIL-۴۳K را به عنوان یک نامزد کارآمد برای ماموریت زیرقطبی ارائه می کنند.
بر طبق این طرح، یک ناوگان ۱۲۵ فروندی از این تانکرهای SAIL-۴۳K، ابری از ذرات میکروسکوپی گوگرد دی اکسید را در جو آزاد می کنند که در ارتفاع ۱۳ کیلومتری و عرض جغرافیایی ۶۰ درجه شمالی و جنوبی می تواند محموله ای را به اندازه کافی برای خنک کردن این مناطق به میزان دو درجه در سال حمل کند و مناطقی مانند آلاسکا می توانند به دمای متوسط قبل از دوران صنعتی شدن بازگردند.
این ذرات با حرکت آهسته به سمت قطب ها توسط بادهای بلند، سطح زمین را در زیر سایه قرار می دهند.
یک عملیات معادل بیش از دو روز ترافیک هوایی تجاری جهانی
این مقاله تاکید می کند که چنین عملیاتی معادل بیش از دو روز ترافیک هوایی تجاری جهانی در سال ۲۰۲۱ یا حدود دو سوم پروازهای سالانه ای است که از فرودگاه کندی نیویورک انجام می شوند.
این عملیات از تعدادی فرودگاه های تجاری واقع در نیم کره شمالی که می توانند به عنوان پایگاه های عملیاتی برای عملیات قطبی عمل کنند، بهره خواهد برد.
این مساله برای نیم کره جنوبی اما کمی پیچیده تر است، چونکه در عرض جغرافیایی ۶۰ درجه از قطب جنوب به هیچ خشکی نمی رسیم و غیر قابل سکونت است و نزدیک ترین فرودگاه های مهم و مناسب در شیلی و آرژانتین هستند.
علاوه بر این، این مقاله نشان میدهد که زیرساخت های زمینی برای هر پایگاه از پیش موجود باید به میزان زیادی برای تطبیق با این برنامه تقویت شوند.
هزینه یک سومی
بر طبق این مقاله، واکنش های آب و هوایی جایگزین که هدفشان خنک کردن به همین میزان ۲ درجه سانتی گراد در سال است، سه برابر نسبت به این برنامه هزینه دارند.
هزینه های برنامه SAI سالانه ۱۱ میلیارد دلار برآورد شده است که کمتر از یک سوم هزینه خنک کردن کل سیاره به اندازه ۲ درجه سانتیگراد است که توسط سایر واکنش های آب و هوایی مانند کاهش، سازگاری، یا جذب و جداسازی کربن پیشنهاد شده است.
با این وجود، پژوهشگران اذعان می کنند که مقایسه عملیات جدید SAI با گزینه های ذکر شده در بالا مانند مقایسه سیب و پرتقال است.
یک ماموریت زیرقطبی با بهره گیری از یک فناوری بسیار بحث برانگیز
در صورتیکه این برنامه ماهیت زیرقطبی دارد و تنها از حریم هوایی ۱۲ کشور استفاده می نماید، اما همچنان بحث برانگیز است.
چالش های حاکمیتی که چنین برنامه ای با آن مواجه می شود، شامل ندانستن نتایج ناخواسته انتشار ذرات گوگرد در اتمسفر، مانند کاهش بازده محصولات زراعی است.
مدتی قبل، طرحی مشابه با SAI در سوئد ازطریق یک پروژه تحقیقاتی به سبب اعتراضات زیست محیطی رد شد. در این مورد، دانشمندان پیشنهاد کردند که از بالن برای رهاسازی ذرات و تثبیت بیشتر با توافق بین المللی استفاده گردد.
با این وجود، پژوهشگران این برنامه جدید پیشنهادی استدلال می کنند که برنامه SAI کمتر از یک درصد از جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و حدودا به هیچ محصول کشاورزی لطمه نمی زند. آنها می گویند باتوجه به امکان سنجی ظاهری و هزینه کم، این سناریو شایسته توجه بیشتری است.
این مطالعه فعلی صرف نظر از نتیجه از نظر هزینه ها، مزایا و خطرات حداقلی در بین اقدامات مداخله جوی قابل توجه است. چه کسی می داند، شاید چنین ابزارهایی بتوانند در نجات یخ کره(کریوسفر) در نزدیکی قطب ها و به تاخیر انداختن افزایش سطح جهانی دریاها مفید باشند.
از این گذشته، قطب های زمین چندین برابر سریع تر از میانگین جهانی درحال گرم شدن هستند و همین سال قبل بود که شاهد موج های گرمای بی سابقه ای بودیم که هم در قطب شمال و هم در قطب جنوب گزارش شد.
منبع: با فناوری
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب