حاملگی خارج از رحم چیست؟
به گزارش با فناوری وقتی تخمک عمل لقاح را انجام می دهد، اما در خارج از رحم کاشته می شود، چه اتفاقی می افتد؟ این اتفاق اغلب در ˮلوله فالوپˮ رخ می دهد که به آن حاملگی خارج رحمی می گویند و ما در این گزارش به بررسی چرایی این ماجرا می پردازیم.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از کانورسیشن، امی السپو، استاد دانشگاه تنسی در مقاله ای در اینباره می نویسد: حاملگی خارج رحمی زمانی اتفاق می افتد که یک تخمک بارور شده در خارج از رحم کاشته شود. این اتفاق تقریباً در ۲ درصد از حاملگی ها رخ می دهد که محققان اعتقاد دارند که درک و شناخت این عارضه ی نسبتاً شایع در حاملگی بسیار مهم می باشد.
حاملگی خارج رحمی(Ectopic pregnancy) زمانی رخ می دهد که تخمک بارور در جایی به جز دیواره رحم کاشته شود. گاهی تخمک بارور شده به سمت رحم نمی رود و در میان راه، مثلا درون لوله فالوپ(لوله رحم) لانه گزینی نموده و شروع به رشد می کند یا حتی اصلاً وارد لوله فالوپ نمی گردد و در لگن یا داخل حفره صفاقی شروع به رشد می کند که به این حالت ها "حاملگی نابجا" می گویند.
حاملگی نابجا اصولاً به زایمان طبیعی نوزاد زنده نمی انجامد و بمحض تشخیص باید جنین بیرون برود و در صورت تأخیر در تشخیص و درمان، احتمال شوک و مرگ مادر وجود دارد.
به صورت معمول، تخمک و اسپرم درون یک لوله رحمی به هم می رسند. تخمک بارور شده از راه لوله به داخل رحم حرکت می کند و در دیواره رحم لانه گزینی و رشد می کند. اما گاهی اوقات، تخمکِ لقاح یافته و بارور شده به رحم نمی رسد و در عوض در همان لوله رحم سکنی می گزیند.
تخمک همینطور می تواند به تخمدان، دهانه رحم یا شکم راه یابد. حتی دیده شده است که تخمک های بارور شده در آثار زخم و جراحی های زایمان های سزارین قبلی یا سایر جراحی ها هم کاشته شده اند. اما بیشتر از ۹۰ درصد از حاملگی های خارج رحمی، در لوله رحم اتفاق می افتد.
ادامه و به پایان رسیدن حاملگی لوله رحمی تقریباً غیر ممکن است، چونکه تخمک بارور شده در این شرایط، مدت زیادی زنده نمی ماند و به مکان های خارج از رحم متصل می شود و سایر ساختارهای بدن به آسانی نمی توانند از جنین محافظت یا آنرا تغذیه کنند.
غالبا افرادی که بیشترین خطر حاملگی خارج رحمی را متحمل می شوند، قبلاً یک حاملگی خارج رحمی داشته اند. این خطر همینطور در افرادی که عفونت های قبلی لگن یا جراحی های قبلی رحم داشته اند، بیشتر است. لقاح آزمایشگاهی هم این خطر را زیاد می کند.
با این وجود، نیمی از حاملگی های خارج از رحم در افرادی رخ می دهد که هیچ عامل خطری ندارند.
چرا حاملگی خارج رحمی مهم است
حاملگی خارج از رحم خطرناک می باشد. جنین کاشته شده در لوله باریک رحم به رشد خود ادامه می دهد و تقریباً در هفته سوم بعد از لقاح، جنین به اندازه ای بزرگ می شود که داخل لوله را تحت فشار قرار می دهد.
با افزایش فشار، بیمار معمولا علائمی مانند درد زیر شکمی در یک طرف، خونریزی واژینال و غش را دارد. هنگامی که فشار جنینِ درحال رشد، لوله را پاره می کند، بیمار در یک طرف شکم و در نزدیکی کشاله ران، دردی کوبنده حاصل از پارگی را همراه با افت فشار خون و سایر علایم شوک آور احساس می کند. این پارگی باعث خونریزی می شود که در صورت عدم درمان با جراحی می تواند کشنده باشد. حاملگی خارج رحمی علت اصلی مرگ و میر مادران در سه ماهه اول حاملگی است.
درمان این مورد بستگی به سابقه پزشکی بیمار و ارزیابی پزشکی وضعیت وی دارد. افراد سالم با خطر کم پارگی قریب الوقوع امکان دارد تزریق گلوتئال "متوترکسات"(methotrexate) دریافت نمایند که دارویی است که سرطان ها و اختلالات خودایمنی را هم درمان می کند. "متوترکسات" تشکیل DNA یا تکثیر سلول ها را دشوارتر می کند. ازاین رو رشد جنین متوقف می شود و بدن در نهایت آنرا جذب می کند. قابل ذکر است که تزریق یک یا دو دوز از این دارو معمولاً موثر واقع می شود.
اما اگر لوله رحمی پاره شده باشد، بیمار احتیاج به جراحی اورژانسی دارد. جراح از راه یک برش کوچک، جنین را از لوله رحمی خارج می کند و گاهی اوقات تمام یا بخشی از خود لوله را هم خارج می کند.
درمان این عارضه به حاملگی آخر می دهد، بنابراین است که بعضی از افراد درمان حاملگی خارج رحمی را با سقط های انتخابی ترکیب می کنند. اما حاملگی های خارج از رحم با مداخله یا بدون مداخله، بعد از چند ماه اول زنده نمی مانند و مدت ها پیش از این که یک زایمان سالم امکان پذیر باشد، به پایان می رسند.
همینطور نجات حاملگی خارج از رحم با انتقال جنین به رحم غیر ممکن است. برداشتن جنین از محل لانه گزینی سبب صدمه جبران ناپذیری به جنین می شود. بنابراین است که پزشکان نمی توانند حاملگی خارج رحمی را از محل اصلی خود به رحم منتقل کنند.
منبع: bafanavari.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب