۳۰ دنباله دار فراخورشیدی کشف شد
با فناوری: پژوهشگران ˮمرکز ملی پژوهش های علمی فرانسهˮ در مطالعه اخیرشان از کشف 30 ˮدنباله دار فراخورشیدیˮ (exocomet) در یک منظومه سیاره ای جوان آگاهی داده اند.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از تی ای، ستاره "بتا سه پایه"(β Pictoris) دارای منظومه سیاره ای جوان با قدمت حدود ۲۰ میلیون سال است. این منظومه سیاره ای به سبب وجود یک قرص از مواد گازی و غبارآلود، حداقل دو سیاره عظیم و خیلی از اجرام کوچک، شناخته شده است. این موارد در اوایل سال ۱۹۸۷ شناسایی شدند.
بیش از ۳۰ سال است که دنباله دارهای فراخورشیدی که از اطراف این ستاره عبور می کنند با بهره گیری از روش طیف سنجی(کاوش بخش گازی کما و دم دنباله دار) شناسایی می شوند. گیسو یا کُما (Coma) نام پوشش ابرمانندی در اطراف هسته یک دنباله دار است. گیسو زمانی تشکیل و دیده می شود که دنباله دار از نزدیکی خورشید در مدار بیضی شکل بسیار کشیده خود عبور می کند.
ستاره "بتا سه پایه" ستاره شناسان را مجذوب خود کرده است برای اینکه این ستاره آنها را قادر می سازد تا پروسه یک منظومه سیاره ای درحال شکل گیری را ببینند. اینها نخستین دنباله دارهایی بودند که در اطراف ستاره ای غیر از خورشید مشاهده شدند.
بتازگی یک گروه از پژوهشگران مرکز ملی پژوهش های علمی فرانسه به سرپرستی " الاین لکاولیر دس اتانگس"(Alain Lecavelier des Etangs) ۳۰ دنباله دار فراخورشیدی را کشف کرده و اندازه هسته های آنها را که دارای قطری بین سه تا ۱۴ کیلومتر است را تعیین کرده است.
یک دنباله دار فراخورشیدی یا اگزوکامت(exocomet یا extrasolar comet) دنباله داری خارج از سامانه ی خورشیدی است که شامل دنباله دارهای بین ستاره ای و آنهایی که در مدار ستارگان دیگر غیر از خورشید قرار دارند است.
این یافته ها نتیجه ۱۵۶ روز مشاهده سیستم "بتا سه پایه" با بهره گیری از ماهواره نقشه بردار فراخورشیدی گذران/تس ناسا است.
اولین سیستمی که خارج از منظومه شمسی ما شناسایی شد
دانشمندان این مطالعه همین طور توانستند اندازه توزیع اجرام یعنی نسبت دنباله دارهای کوچک به دنباله دارهای بزرگ را تخمین بزنند. این نخستین باری است که این توزیع در خارج از منظومه شمسی اندازه گیری می شود و به طرز شگفت انگیزی شبیه اندازه گیری دنباله دارهایی است که به دور خورشید می چرخند.
این یافته ها نشان میدهد که دقیقا مانند دنباله دارهای منظومه شمسی، دنباله دارهای فراخورشیدی بتا سه پایه نیز توسط مجموعه ای از برخوردها و جدا شدن ها شکل گرفته اند.
این مطالعه، اطلاعات تازه ای درباره منشا و تکامل دنباله دارها در منظومه های سیاره ای را افشا می کند. از آنجا که قسمتی از آب زمین احیانا از دنباله دارها سرچشمه می گیرد، دانشمندان به دنبال درک تاثیر آنها بر خاصیت های سیارات هستند.
این توزیع مشاهده شده از دنباله دارهای فراخورشیدی در منظومه سیاره ای جوان بتا سه پایه، به طرز شایان توجهی شبیه به توزیع مشاهده شده در منظومه شمسی است.
سایر مشاهداتی که در آینده توسط تلسکوپ فضایی هابل و جیمز وب صورت خواهد گرفت دانشمندان را قادر خواهد ساخت تا در این زمینه اطلاعات بیشتری کسب کنند.
"هابل" پروژه مشترک ناسا و آژانس فضایی اروپا و کانادا است و بیش از سه دهه به رصد فضا پرداخته است. این تلسکوپ بیش از ۱.۵ میلیون رصد انجام داده و بیش از ۱۸ هزار مقاله علمی بر طبق داده های آن انتشار یافته است. هابل با سرعت ۲۷ هزار و ۳۰۰ کیلومتر بر ساعت مدار زمین را دور می زند و در فاصله ۵۴۷ کیلومتری زمین قرار دارد.
این تلسکوپ یکی از مهم ترین ماموریت های کیهانی ناسا بوده که به مدت ۳۲ سال درحال فعالیت است و ناسا امیدوار است سالهای بیشتری نیز فعالیت کند. این تلسکوپ سیارات فراخورشیدی، کهکشان های دور و ماده تاریک را مورد مطالعه قرار داد.
۲۵ دسامبر ۲۰۲۱، ناسا تلسکوپ قدرتمند دیگری موسوم به "جیمز وب" را که اغلب بعنوان جانشین "هابل" از آن یاد می شود، پرتاب کرد. "وب" اغلب بعنوان جانشین یا جایگزین "هابل" توصیف می شود، اما به رغم تعداد انگشت شماری مشکل در طول این سال ها، ابزارهای علمی "هابل" همچنان قوی هستند. نمی توان گفت "وب" جایگزین "هابل" خواهد شد، چونکه "هابل" همچنان درحال رصد کیهان است و ناسا امیدوار است تا چند سال دیگر، احیانا تا دهه ۲۰۳۰ نیز بتواند از آن استفاده نماید. "هابل" می تواند نورهای محدوده طول موج حدود ۲۰۰ نانومتر (nm) تا ۲.۴ میکرون را ببیند، در صورتیکه برد "وب" از حدود ۶۰۰ نانومتر تا ۲۸ میکرون است. گفتنی است "وب" گرچه برای کاوش در طیف نور مادون قرمز طراحی شده، اما همچنان قادر خواهد بود قسمت قرمز/نارنجی طیف نور مرئی را نیز ببیند.
منبع: bafanavari.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب