ماسك های گرافینی سپر دفاعی در مقابل كروناویروس یا یك خطر برای سلامتی؟
به گزارش با فناوری خیلی از پژوهشها نشان داده اند که ماسک های مبتنی بر گرافین می توانند به محافظت در مقابل کروناویروس کمک کنند اما شاید گرافین، خطراتی را برای سلامتی انسان به همراه داشته باشد.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از فست کمپانی، ماسک ها در دوره همه گیری کووید-۱۹، نقش مهمی بر عهده دارند. بعضی از تولیدکنندگان، پوشش های گرافینی را به ماسک ها افزوده اند تا ویروس را غیرفعال کنند. بررسی های آزمایشگاهی نشان داده اند که خیلی از ویروس ها، قارچ ها و باکتری ها و همینطور کروناویروس در مقابل گرافین، ناتوان هستند.
از آنجائیکه کروناویروس می تواند روی سطح خارجی ماسک زنده بماند، افرادی که ماسک را لمس می کنند و سپس به چشم ها، بینی یا دهان خود دست می زنند، به کووید-۱۹ مبتلا می شوند.
استدلال تولیدکنندگان این است که پوشش های گرافینی روی ماسک ها می تواند به محافظت در مقابل کروناویروس کمک نماید. با این حال، مقامات شهر کبک در ماه مارس بعد از اخطار سازمان بهداشت عمومی کانادا در خصوص این که استنشاق گرافین می تواند به صدمه ریوی منجر شود، این ماسک ها را از مدارس و مراکز بهداشت جمع کردند.
آسیب های گرافین برای ویروس ها، باکتری ها و سلول های انسان
گرافین، یک ورقه دوبعدی نازک اما قوی و رسانا متشکل از اتم های کربن است. سه روش وجود دارند که می توانند به جلوگیری از شیوع میکروب ها کمک کنند.
* ذرات میکروسکوپی گرافین، لبه های تیزی دارند که هنگام عبور از کنار ویروس ها و سلول ها، به آنها صدمه می رسانند.
* گرافین با الکترون های بسیار متحرکی که بعضی از ویروس ها و سلول ها را به دام می اندازند و غیرفعال می کنند، بار منفی می گیرد.
* گرافین باعث می شود که سلول ها، رادیکال های آزاد اکسیژن را تولید کنند که می تواند به آنها صدمه برساند و متابولیسم سلولی آنها را مختل کند.
ارتباط گرافین با صدمه ریوی
پژوهشگران در حال بررسی تاثیرات منفی احتمالی استنشاق گرافین بر پستانداران هستند. آنها در آزمایشی که در سال ۲۰۱۶ انجام شد، گرافین را به ریه موش ها وارد کردند که صدمه موضعی به بافت ریه، التهاب، تومورهای معروف به "گرانولوم"(Granuloma) و صدمه مداوم ریوی را به دنبال داشت. پژوهش متفاوتی که در سال ۲۰۱۳ انجام شد، نشان داد هنگامی که سلول های انسانی به گرافین متصل می شوند، صدمه می بینند.
دانشمندان برای تقلید از ریه های انسان، مدلهای بیولوژیکی عرضه کردند که برای شبیه سازی تأثیر گرافین روی کارگران صنعتی طراحی شده بودند. پژوهش مشابهی که در مارس ۲۰۲۰ انتشار یافت، نشان داد که قرار گرفتن در معرض گرافین، به مرور زمان به التهاب منجر می شود و سد محافظتی ریه های شبیه سازی شده را ضعیف می کند.
لازم به ذکر است که این مدلها، گزینه های مناسبی جهت بررسی سطوح پایین تر گرافین هستند که از ماسک استنشاق می شوند اما پژوهشگران در گذشته از آنها برای یادگیری در مورد این نوع از مواجهه استفاده کردند.
پژوهشی که در سال ۲۰۱۶ انجام شد، نشان داد که بخش کوچکی از نانوذرات گرافین به دهان و بینی شبیه سازی شده وارد شوند و به درون ریه ها نفوذ کنند. پژوهش دیگری که در سال ۲۰۱۸ انجام شد، نشان داد که قرار گرفتن در معرض مقدار کمی از گرافین موجود در هوا، به سلول های ریه مدل صدمه نمی رساند.
با عنایت به این یافته ها میتوان اظهار داشت که ورود کمی گرافین به ریه ها ایرادی ندارد اما ورود مقدار زیاد آن خطرآفرین است.
یافته های این پژوهش ها، تاثیرات احتمالی استنشاق دوز کم یا زیاد گرافین را بر سلامت تنفس نشان می دهند. در هر حال، این مدلها، پیچیدگی کامل تجربیات انسانی را به نمایش نمی گذارند. در نتیجه، قدرت شواهد به دست آمده در مورد مزایای استفاده از ماسک گرافینی یا صدمه ناشی از استنشاق گرافین، بسیار ضعیف است.
گرافین، یک پیشرفت علمی جالب است که می تواند به از بین رفتن ذرات کروناویروس روی ماسک منجر شود. در ازای این میزان حفاظت، این خطر هم وجود دارد که استنشاق گرافین به واسطه استفاده از ماسک، به انتشار ذرات گرافین و نفوذ آنها به ریه منجر شود.
منبع: bafanavari.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب