اولین برداشت دی ان ای از هوا!
به گزارش با فناوری دانشمندان در روشی که می تواند به درک بهتر انتقال بیماری هایی مانند کووید-۱۹ کمک شایانی کند، برای نخستین بار توانستند دی ان ای حیوانات را از هوا جمع آوری کنند.
به گزارش با فناوری به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، دانشمندان برای اولین بار موفق به جمع آوری "دی ان ای محیطی"(eDNA) از هوا شدند. این عمل که هنوز در مراحل اولیه خود قرار دارد، می تواند انقلابی در پزشکی قانونی، انسان شناسی و حتی طب و داروسازی ایجاد نماید.
دانشمندان ابتدا نمونه هایی از هوا را در اتاقی که یک "موش صحرایی برهنه" در آن قرار داشت، گرفتند و نشان دادند که نمونه برداری دی ان ای هوایی(airDNA) می تواند دی ان ای موش صحرایی برهنه را با موفقیت تشخیص دهد.
"موش صحرایی برهنه" با نام علمی "Heterocephalus glaber" نام یک گونه از تیره موش های آفریقایی است. این جونده در شرق آفریقا زندگی می کند. موش صحرایی برهنه در سال ۱۸۴۲ میلادی توسط "ادوارد روپل" توصیف علمی شد. وزن این گونه ۳۰ تا ۳۵ گرم است.
دانشمندان همینطور دی. ان. ای انسان را در نمونه های هوا مشاهده نمودند. آنها در ابتدا حدس می زدند که این امکان دارد به علت آلودگی محیط باشد. با این وجود با انجام تحقیقات بیشتر به این نتیجه رسیدند که ماده ژنتیکی انسان از منبع اصلی خود دور می شود و در هوا پخش می شود.
دکتر "الیزابت کلر"مدرس ارشد دانشگاه "کوئین مری" لندن و نویسنده اصلی این تحقیق اظهار داشت: استفاده از دی ان ای محیطی به یکی از موضوعات مورد علاقه روز افزون جامعه علمی بخصوص برای بوم شناسان یا متخصصان حفاظت از محیط زیست تبدیل گشته است که به دنبال روش های کارآمد و غیرتهاجمی برای نظارت بر محیط زیست هستند. در اینجا ما نخستین شواهد انتشار یافته را عرضه می دهیم که نشان داده است دی ان ای محیطی(eDNA) حیوانات می تواند از هوا جمع آوری شود و فرصت های بیشتری برای تحقیق در مورد جوامع حیوانی در محیط های با دسترسی دشوار مانند غارها و گودال ها فراهم آورد.
محققان حالا با شرکای این صنعت همکاری می کنند تا بعضی از کاربردهای بالقوه این فناوری را زنده کنند.
"کلر" در ادامه توضیح داد که این روش می تواند به محققان در درک بهتر انتقال بیماری های قابل انتقال از راه هوا مانند کووید-۱۹ کمک نماید.
وی اظهار داشت: هم اکنون رهنمودهای رعایت فاصله اجتماعی نشان داده است که ذرات ویروس کرونا می توانند در هوا حرکت کنند، حالا ما با استفاده از این روش می توانیم از هوا نمونه گیری کرده و شواهد واقعی را برای پشتیبانی از چنین دستورالعمل هایی جمع آوری نماییم.
این مطالعه در مجله PeerJ انتشار یافته است.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب